Ξυλόχτενο: Αποτελείται από δύο οριζόντια ξύλα με αυλακιές, τα οποία δένονται με δύο μικρότερα ξύλα κάθετα. Το ξυλόχτενο χρησιμοποιείται για να προσαρμόζεται και να κλειδώνει το χτένι, το οποίο χτυπά το υφάδι κατά την ύφανση.
Σαΐτα: Ένα ελλειψοειδές ξύλο που είναι σκαμμένο εσωτερικά. Κατά μήκος του συγκρατεί μια βέργα (μασουράκι), στην οποία τυλίγεται το νήμα (υφάδι). Με το πέταγμα της σαΐτας, το νήμα περνάει μέσα από το στημόνι.

Μασούρι: Ένα λεπτό ξύλο μήκους 40-50 εκατοστών. Το μασούρι χρησιμοποιείται για να τυλίγεται πάνω του το νήμα, το οποίο περνά μέσα από το στημόνι κατά την ύφανση. Το μασουράκι τοποθετείται στη
συνέχεια μέσα στη σαΐτα.

Το φτερό του κόκορα είναι
πράγματι ένα μικρό κομμάτι από φτερό που στηρίζει το μασουράκι μέσα στη σαίτα.

Ποδαρικά: Δύο μικρά ξύλα συνδεδεμένα με τα μιτάρια. Αυτά πατιούνται διαδοχικά, ανοίγοντας το στημόνι (το στόμα) για να περνάει η σαΐτα.

Ξίγκλα: Μια μεταλλική βέργα με οδόντωση στις δύο άκρες της. Η ξίγκλα τοποθετείται πάνω στο υφαντό κατά πλάτος, λίγο πιο κάτω από το σημείο που χτυπά το ξυλόχτενο το υφάδι, για να κρατά το υφαντό τεντωμένο.

- Καβαλάρης: Είναι η ξύλινη τροχαλία, που περνάει από μέσα
το στημόνι.
