Ένα
αρχαίο χαρακτηριστικό που λιναριού το οποίο επανέρχεται συνεχώς και στις
σύγχρονες κοινωνίες είναι η ιερότητά του. Στην Αίγυπτο υπήρχαν μια σειρά από
κανόνες για το θέμα αυτό. Οι ιερείς έπρεπε να ντύνονται μόνο ενδύματα λινά όπως
και οι νεκροί. Οι πεποιθήσεις των Αιγυπτίων ότι το μαλλί είναι ακάθαρτο ενώ το
λινάρι αγνό, δεν ήταν άγνωστες και στην αρχαία Ελλάδα αλλά δεν έχει σβήσει και
στη νεότερη Ελλάδα. Το λινάρι σαν αρχέγονο ζωνάρι σφιχταγκαλιάζει τους αρχαίους
πολιτισμούς και συνδέει ως φλέβα το χθες με το σήμερα.
Τα τελευταία 10 χρόνια η αποστολή Πηνελόπη Gandhi του πανεπιστημίου των Ορέων αναβιώνει την ιερή
μινωική τελετή της συγκομιδής του λιναριού.


Η τελετή
Αλληλεγγύης και Αμοιβαιότητας του Ρίνου-Λίνου-Λιναριού, μια τελετή ευχαριστιών
προς το Θεό και τη φύση, αφυπνίζει αυτόματα την άρρηκτη σχέση μας με τη
βλάστηση, την καρποφορία, το σόδιασμα του καρπού και την δημιουργία του
νήματος, την πίστη στην γνώση και στη συνέχιση της δημιουργίας.
Η τελετή αυτή
αποτελεί μια μικρή σπουδή, εμπνευσμένη από την αρχέγονη Κρήτη που είναι
συγχρόνως μια μοντέρνα πρόταση ευημερίας για το μέλλον. Μια σπουδή, η οποία
διδάσκει στη νέα γενιά έναν γενναίο αλλά και γαλήνιο τρόπο ζωής, σε αρμονία με
την φύση, αφυπνίζοντας την άρρηκτη σχέση μας με την σπορά, τη βλάστηση, την
γονιμότητα και την καρποφορία της φύσης. Μια λατρεία, μια γλώσσα που χάνεται
στο βάθος του χρόνου, ανάμεσα στο μύθο και την γυναίκα, την Μεγάλη Μητέρα.